هدیه
برایت هدیه دارم زجنس آرزو هایم تمام آنچه زیبا میکند امروز و فردایم
توفرزند بهاری . غنچه فصل غزل خوانی من از شور نفسهای تو سرمست شکوفایم
من ودردیده دیدن ها من و آهسته گفتنها تو با چشمان بی رنگت گریزان از تماشایم
تو از من در فرار و من به دنبال تو چون سایه نمیدانم چه خواهد شد سر انجام تمنایم
عزیزم دوستت دارم سکوتت میکشد مارا به لبخند ی جوابم کن ویا دشنام فرمایم
شعر از حفیظ الله هاشمی
عشق اقیانوس وسیعی است که دو ساحل را به یکدیگر پیوند می دهد .
عشق گلی است که در زمین اعتماد می روید.
عشق زیبائیهای است که دوموجود بنام انسان را بهم لطافت میبخشد .
عشق جوانه های گل را در وجود افسانه ها میرویاند .
ای لعنت به این عشق که ...
دل تنهای من
دل تنهای من تو سیاهی شبهای بی ستاره دنبال یه نشون می گرده ، دنبال یه هم صدا واسی روزای بی صدا ، دنبال واژه پر احساس آرزو که رفته همراه امیدواری به یه شهر دور ، رفته و دیگه ازش خبری نیست به هر کی بگی میگه اون دیگه نیست. من موندم اینجا تنها کسی نداره از این دو واژه حتی یک سراغ
نشستم پشت پنجره اتاق چشم دوختم به ستاره های سپید تو آسمون
شاید که پیدا بشه ستاره گمشده دل من تنها
نمی دونم کی بر می گردی اما می دونم که بر می گردی
ای کاش زود تر که دیر نشه
وقتی دل میگیره
وقتی که دل میگیره هیچ چیز و هیچ کس نمی تونه آرومش کنه فقط دل گریه میخواد چون فکر میکنه اون لحظه فقط اشکاش می فهمن چی تو دلش هست و چه حالی داره وقتی دلی شکست خیلی سخته که دوباره به کسی اعتماد کنه همیشه ته دلش چیزی هست که نسبت به هر چیزی بد بینش میکنه .دل شکسته، دلی که بی وفایی میبینه شادی و زندگی رو از یاد می بره اون دل می دونه که حق بهترین زندگی رو داره اما چیکار کنه نمی تونه
ای دل ساده من هربار که به کسی دل میبندی و دریچه قلبت رو به روی کسی باز میکنی یه بی وفا خیلی ساده روش پا میزاره و بی خبر یه روزی میذاره و میره ....
واقعا تکلیف دلهای شکسته چی میشه؟؟
این روزا ساز دل خیلی ها بی صدا میشکنه و هیچ کس صدای شکستن اون رو نمیشنوه و اگر هم احیانا کسی بشنوه خیلی بی صدا از کنارش میگذره
نوشته شده
توسط نازنین
پند
زنده بودن را به بیداری بگذران که سالها به اجبار خواهی خفت .
دوست خوب آنست که اولین قطره اشکت را ببیند ودومش را پاک کند وسومش را به خنده تبدیل نماید .
بهانه
دلم سکوت نموده ولی بهانه میگیرد بهانه ای که زعشقست جوانه میگیرد
چنان غریق خیال است این دل غافل تو گوی بستر غم جاویدانه میگیرد
زرنجها ی زمانه خبر نداشت مگر؟ ولی کنون سرو سامان این سمانه میگیرد
زبی وفائی لیلی بسی پریشان است که از زمین زمان او بهانه میگیرد
شعر از محمد ظاهر خاشعی
هدف از این وبلاگ
بنظر شما چه کار کنم که از غم هایم ستوده شود ؟
شما بگوید درد ها ی یک عاشق از چه راهی کم میشود ؟
آنچه یک عاشق بلا کشیده را آرام میکند چیست ؟
و وو ؟؟؟؟؟؟؟؟
این کلماتیست که گاه گاه از زبان شاعران وادیبان ورومان نویسان و... میشنویم
ماهم در این جرگه سرک کشیده و از عشق وعاشقی خواهیم گفت صد البت که
ما میگویم و شما نیز هرچه دارید بگوید .
ما زمانی خوب خواهیم گفت که شما با ما باشید .
